میزان حساسیت سامانه های گرایش و بازداری رفتار در افراد مصرف کننده مواد محرک، مخدر و افراد سالم

زمینه و هدف: سوء مصرف مواد مخدر یکی از بحران های اجتماعی کشور می باشد. اخیراً الگوی مصرف در ایران به میزان زیادی تغییر یافته است و سوءمصرف کنندگان مواد خصوصا نسل جوان در پی تجربه مواد جدیدی مانند مت آمفتامین و کراک هستند. پژوهش حاضر بررسی سطح سامانه گرایش و بازداری رفتاری به عنوان یک عامل سبب ساز احتمالی در گرایش به سوء مصرف مواد می باشد. مواد و روش کار: پژوهش حاضر از نوع مورد-شاهدی می باشد. نمونه های این تحقیق شامل 110 نفر مرد 20 تا 45 سال بودند که به سه گروه سالم، مصرف کننده مواد مخدر و مواد محرک تقسیم شدند، انتخاب نمونه ها به روش نمونه گیری در دسترس بود. داده ها با استفاده از پرسشنامه bas/bis گردآوری شد. این مقیاس شامل 20 پرسش خود گزارشی و دو زیرمقیاس است: زیر مقیاس bis و bas که به ترتیب شامل هفت آیتم و سیزده آیتم می باشد. تفاوت میان سطح سیستم فعالیت رفتاری(bas)  و سطح سیستم بازداری رفتاری (bis) در سه گروه بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با کمک spss18 به روش تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که سطحbas  در مصرف کنندگان مواد محرک نسبت به دو گروه دیگر بالاتر است. همچنین بین سطح bas مصرف کنندگان مواد محرک و مواد مخدر تفاوت معنا دار وجود داشت. اما بین سطح bis گروه مصرف کننده مخدر و مصرف کننده مواد محرک تفاوتی دیده نشد. نتیجه گیری: افراد مصرف کننده مواد محرک نسبت به مصرف کنندگان مواد مخدر و سالمbas  حساس تری دارند و این امر آنها را به رفتارهای گرایشی مستعد تر می کند. واژه های کلیدی: سوء مصرف مواد، گرایش رفتاری، بازداری رفتاری